Nog maar een paar weken!

Het is weer even geleden dat ik een bericht heb geplaatst en daarom tijd voor een nieuwe!

Inmiddels zijn we zo goed als klaar met ons project. Paar weken terug hebben Jacky en ik onze presentatie gegeven over het signaleren van logopedische problemen bij kinderen. De vrijdagochtend stond niet alleen in het teken van onze presentatie, het was een afsluitingsbijeenkomst van het afgelopen jaar van Prey Skoro. Alle leidsters en medewerkers van Prey Skoro waren aanwezig. De presentatie ging erg goed, de leidsters waren zeer geïnteresseerd. Ze stelden vragen en kwamen zelf met situaties waar zij in de klas tegen aanliepen. Dit was 13 december en eigenlijk al het einde van ons project. Het is nu nog een kwestie van de puntjes op de i te zetten en dan zijn we klaar.
Theo heeft mij een weekje vergezeld in december. Wat een heerlijk weekje. De halve koffer van hem zat vol met kaartjes en cadeautjes van lieve mensen uit Nederland! Theo de stad laten zien en verschillende tripjes gedaan. Yeepsafari, kabelbaan en naar Santigron. Santigron is een dorpje buiten Paramaribo waar marrons wonen. Een traditioneel plaatsje waar je een hele andere cultuur ziet. Zeer bijzonder was dat we dit tripje met z’n tweeën hebben gedaan, een privé tourtje dus. Dat had ook zo zijn charmes;) Het weekje vloog uiteraard voorbij. De halve koffer van Theo weer gevuld met spullen van mij die ik niet meer gebruik hier en hem net op tijd op het vliegtuig kunnen zetten. Dat was nog even haasten, want Theo vloog vlak voor de kerst weer terug naar Nederland en daarom was het enorm druk in de stad door mensen die uit het binnenland naar de stad kwamen en door alle kerstinkopen. We hebben er uiteindelijk een uur langer over gedaan en 17:25 stonden we op het vliegveld, waar de incheckbalie om 17:35 sloot, net op tijd dus!
En toen braken de kerstdagen aan. Heel raar om de kerstdagen in een korte broek door te brengen. Ondanks de kersthits kregen we geen kerststemming. Wel een goed kerstontbijt op tafel getoverd en ’s avonds luxe uit eten. 2e kerstdag zijn we met de hele groep gaan bbq’en, helaas regende het en werden de hamburgers maar in de pan gebakken. Hier merkten we allemaal goed dat kerst echt een familie ding is en je die hier wel even mist. Al met al hebben we er wel goede dagen van gemaakt, duik in het zwembad zal ik niet snel meer doen met kerst. Voor onze kerstinkopen waren we naar de Tulip geweest, dit is de luxe winkel hier in de stad. Uiteraard mega druk en de raarste dingen komen voorbij. Zo was er een vrouw die haar hele kar vol had met bevroren kippen of één die alleen maar kroppen sla en bloemkolen op de band legde, fantastisch. En ook hier in Suriname werden de oliebollen gebakken. We zitten in Suriname dus de bakabana’s konden niet ontbreken. Resultaat was prima. Maar echt zin in oliebollen heb je met 30graden niet.
Oud en nieuw scheen hier één groot spektakel te worden, volgens alles en iedereen die wij vertelde dat we tot eind januari in Suriname zijn, dus we verwachte nog al wat. Om 10uur ’s ochtends zou er meters lange pakara (soort duizend klappers) afgestoken worden. Maar ja we zijn in Suriname en dus kan je verwachten dat dit uiteindelijk pas om 12 uur gebeurde. Mondkapjes en oordopjes werden uitgedeeld, die waren meer dan welkom. In alle straten werden er wel van die matten afgestoken, maar dat heb je toch wel gauw gezien. Verder die dag ons vermaakt op terrasjes en rond een uur of 5 begon het feest bij één van de restaurantjes. Gericht op de Surinamers, dus dit hadden we eigenlijk al vrij snel gezien. Rond 10uur ’s avonds door naar Zus en Zo, waar we onze vrijdagavonden regelmatig doorbrengen. Alleen maar Nederlandse stagiaires en goeie muziek, dat was een mooi avondje. Toen de wijzer 12uur aansloeg verwachtten we één en al vuurwerk, dit viel nogal tegen. 1 Januari werd er wel flink geknald en 2014 fris en fruitig begonnen door een Nieuwjaarsduik in ons zwembad te doen, natuurlijk geen echte Nieuwjaarsduik, maar deze beviel prima! 1 januari op naar het volgende feestje. De partysquads kwamen draaien in een discotheek. En als echte Nederlanders moesten wij daar uiteraard heen, dit was een zeeeeer goed begin van 2014! Mooi feestje!
Maar dan is het nu ook al bijna tijd om de koffers in te pakken en te gaan.
17 Januari gaan we met een groep van 7 mensen naar Curaçao, landen we 22 januari weer in Suriname en vliegen Jacky en ik met nog één jongen van de groep 23 januari naar Nederland. Dat worden in een paar dagen heel wat vlieg uurtjes.
Ondertussen heb ik ook wel weer zin om naar huis te gaan. Ons project is zo goed als klaar en nu ben je al wel aan het aftellen. We gaan er nog een paar mooie laatste weken van maken en dan zal mijn volgend reisverslag zijn wanneer ik weer in de polder ben, ben benieuwd wat het temperatuursverschil dan is;)

Liefs,